Ik ben Nicolet en ik ben als vrijwilliger naar Israël gegaan om de mensen daar te helpen en wat hoop te geven. Waarom Israël vroegen de mensen in mijn omgeving. Meerdere malen ben ik in Israël geweest en de mensen en het land zelf hebben hierdoor een speciaal plekje in mijn hart.
Ik ben via Lema’Ancha in de Negev woestijn terecht gekomen. In Nitzana. Door de oorlog is er nog maar weinig hulp voor de boeren, hierdoor gaan oogsten verloren. De inkomsten dalen hierdoor waardoor het moeilijk voor de boeren is om rond te komen. Ik verbleef in één van deze huisje. Ze waren simpel ingericht maar meer was ook niet nodig.
Er waren gemiddeld 20 vrijwilligers. In andere seizoenen zijn het er meestal veel meer maar de temperatuur is voor veel mensen in de zomer te warm. Via Lema’Ancha zijn er in de afgelopen maanden bijna 700 vrijwilligers gekomen om de boeren te helpen.
Elke morgen ging om 04.00 de wekker want om 05.00 gingen we naar de boeren toe. (Ik heb namelijk een uur nodig om wakker te worden). We werkten van 05.00 tot 10.30 en weer van 16.00 tot 18.00. Tussendoor konden we eten en een beetje slapen.
Van te voren wisten we niet wat we gingen doen bij de boer. De werkzaamheden bestonden uit onkruid wieden, nieuwe plantjes planten, groenten, fruit of kruiden oogsten. Van alles heb ik voorbij zien komen. In de eerst weken heb ik twee weken geholpen met het bouwen van een wijnschuur. Dit was een hele ervaring. Zo’n schuur wordt niet eerst op de tekentafel gemaakt. Nee, ze gaan gewoon bouwen en kijken per uur wel wat er moet gebeuren. De boeren waar ik werkte Boaz en Rina, telen biologische wijn en verbouwen kruiden, waarmee zij ook etherische olie maken. Wat een super lieve mensen waren dit. Zo dankbaar voor de hulp.
Omdat ik voor twee maanden hier was heb ik ook een hoop vrijwilligers zien komen en gaan. Sommige bleven een week, andere twee weken en weer andere twee tot drie maanden. Het mooie vond ik de diversiteit van de vrijwilligers. Mensen in de 60 of 70 maar ook gezinnen met kinderen. Ik heb super leuke gesprekken gehad met de andere vrijwilligers maar ook zeker met de boeren. Tijdens het werken heb je met elkaar ook vreselijk veel plezier, wat wel nodig is want het is hard werken. De temperaturen liepen soms in de kassen wel op tot 50 graden. Maar iedereen is er met één doel en dat is de boeren helpen. De boeren waren stuk voor stuk lieve mensen. Zo positief, daar kunnen wij nog iets van leren.
Ik wil mensen uitnodigen om zeker een weekje of 2, 3 naar Israël te komen en de boeren te komen helpen. Ik snap dat het voor mensen misschien spannend is nu er oorlog is. Juist nu is de hulp echt hard nodig.
